Chwalcie łąki umajone,
Góry, doliny zielone.
Chwalcie, cieniste gaiki,
Źródła i kręte strumyki!

Co igra z morza falami,
W powietrzu buja skrzydłami,
Chwalcie z nami Panią Świata,
Jej dłoń nasza wieniec splata.

Ona dzieł Boskich korona,
Nad Anioły wywyższona;
Choć jest Panią nieba, ziemi,
Nie gardzi dary naszymi.

Wdzięcznym strumyki mruczeniem,
Ptaszęta słodkim kwileniem,
I co czuje, i co żyje,
Niech z nami s1awi Maryję!

---

Chwalcie łąki umajone to jedna z pieśni maryjnych, którą tradycyjnie śpiewa się w maju, miesiącu poświęconym Matce Bożej. Jest ona częścią nabożeństw majowych, które odbywają się w kościołach, kaplicach oraz przy przydrożnych kapliczkach. Pieśń ta jest wyrazem czci i miłości do Maryi, podkreślając jej wyjątkową rolę w dziele zbawienia oraz bliskość z naturą. Jej melodia i słowa zachęcają wiernych do kontemplacji piękna stworzenia i dołączenia do całego stworzenia w oddawaniu chwały Bogu przez Maryję. Śpiewanie tej pieśni w maju pomaga zacieśnić więź z Matką Bożą i odnowić duchową więź z naturą, która w tym okresie budzi się do życia.

Śpiewanie Chwalcie łąki umajone ma wiele zalet duchowych i emocjonalnych. Przede wszystkim, wzmacnia poczucie wspólnoty wśród wiernych, którzy gromadzą się, aby razem oddać cześć Maryi. Pieśń ta przypomina o Jej matczynej opiece i wsparciu, co może przynosić pocieszenie i nadzieję w trudnych chwilach. Ponadto, jej melodyjne brzmienie i piękne teksty pomagają w medytacji i wyciszeniu, sprzyjając wewnętrznemu pokojowi. W kontekście religijnym, śpiewanie tej pieśni jest formą modlitwy, która wyraża wdzięczność i uwielbienie dla Maryi, a także prośbę o jej wstawiennictwo. W codziennym życiu może to prowadzić do głębszego doświadczenia wiary oraz większego zrozumienia roli Matki Bożej w historii zbawienia i w osobistym życiu każdego wierzącego.

---