Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,

każdego roku, dnia 15 sierpnia, cały Kościół katolicki, w duchu modlitwy i dziękczynienia, obchodzi jedno z najpiękniejszych i najbardziej uroczystych świąt maryjnych – Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, znane również jako Święto Matki Boskiej Zielnej. To wyjątkowy dzień w kalendarzu liturgicznym, dzień ustawowo wolny od pracy, w którym nie tylko oddajemy cześć Maryi wziętej do nieba, ale także kontemplujemy tajemnicę życia Maryi, Jej świętości i bliskości z Bogiem.

Ewangelia na Wniebowzięcie NMP

Ewangelia (Łk 1, 39-56)

Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».

Wtedy Maryja rzekła:

«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
święte jest Jego imię,
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

---

Dlaczego Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny obchodzimy 15 sierpnia?

Pytanie to zadaje sobie wielu wiernych. Otóż dzień 15 sierpnia nie został wybrany przypadkowo. Już w V wieku, a według niektórych przekazów nawet wcześniej, Kościół w Jerozolimie obchodził święto zaśnięcia Matki Bożej. W tym dniu wspominano odpocznienie Maryi, czyli moment, w którym zakończyła swoje ziemskie życie, przechodząc do chwały nieba.

Dzień ten łączy się z tradycją, według której Matka Boża nie zaznała zwykłej, ludzkiej śmierci, ale zasnęła, a następnie została z ciałem i duszą wzięta do nieba. Tak narodziło się to, co dziś czcimy jako Wniebowzięcie Maryi – pełne przejście do nieba, bez zniszczenia ciała Maryi.

Wniebowzięcie NMP jako jedno z najstarszych świąt maryjnych w Kościele katolickim

Drodzy Wierni, święto Wniebowzięcia NMP to jedno z najstarszych i najgłębiej zakorzenionych świąt ku czci Maryi wziętej do nieba. Już Grzegorz z Tours, żyjący w VI wieku, wspomina o tej uroczystości jako o ważnym dniu w życiu chrześcijańskiej wspólnoty. Święto Matki Bożej było wtedy obchodzone jako święto zaśnięcia, koncentrujące się na fizycznej śmierci Matki Najświętszej oraz Jej przejściu do życia wiecznego.

Z biegiem lat to święto zyskiwało na znaczeniu, a prawda o Maryi wniebowziętej była coraz głębiej rozumiana przez Kościół. Wspólnoty chrześcijańskie wyznawały wiarę, że Maryja, jako Niepokalana Dziewica, nie mogła ulec skażeniu śmierci i dlatego została z ciałem i duszą wzięta do chwały nieba, wraz z wybranymi.

Co oznacza, że Maryja została wzięta do nieba po zakończeniu ziemskiego życia?

Maryja, Matka naszego Pana Jezusa Chrystusa, jako pełna łaski i niepokalana, w sposób szczególny uczestniczyła w planie zbawienia. Jej życie maryi od samego początku było przeniknięte obecnością Boga – od Zwiastowania, przez Narodzenie, aż po Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Jej Syna.

Gdy zakończyło się Jej ziemskie życie, nie uległa rozkładowi ciała, lecz – jak uczy nas Kościół – została z ciałem i duszą przeniesiona do nieba. Apostołowie, którzy przybyli, by pochować Ją po śmierci Maryi, według tradycji zamiast ciała Maryi ujrzeli tylko kwiaty i światłość – znak, że została już wniebowzięta.

To wydarzenie nie tylko objawia nam wielką chwałę Maryi, lecz również wskazuje kierunek naszej nadziei – że również my, wierni Bogu, możemy kiedyś być połączeni z duszą i z ciałem w niebie, uczestnicząc w wiecznej szczęśliwości.

Tradycja Matki Bożej Zielnej – zielny wymiar święta Wniebowzięcia

W naszej polskiej tradycji ludowej, Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny znane jest również jako Święto Matki Boskiej Zielnej. Przynosimy do świątyń wiązanki ziół, kwiatów i kłosów zbóż, by je poświęcić – jako symbol płodności ziemi i Bożego błogosławieństwa.

Zwyczaj ten ma głębokie korzenie. Według dawnych podań, po zaśnięciu Maryi oraz Jej wniebowzięciu, w miejscu Jej grobu nie znaleziono ciała, lecz cudowną woń kwiatów. Stąd wywodzi się praktyka składania zielnych darów – wyraz naszej czci Maryi wziętej do nieba oraz prośby o opiekę nad plonami i rodziną.

W wielu miejscach – choćby w Kalwarii Zebrzydowskiej – odprawiane są inscenizacje zaśnięcia Maryi, nabożeństwa i procesje. Tam kult Maryi Wniebowziętej objawia się z wielką mocą, a wierni, z wiarą i pokorą, zawierzają się Matce Bożej.

Jak i kiedy Kościół postanowił ogłosić dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny?

Choć wiara w wzięcie Maryi do nieba istniała w Kościele od wieków, to dopiero 1 listopada 1950 r., papież Pius XII, kierując się licznymi prośbami wiernych i duchowieństwa, ogłosił dogmat o Wniebowzięciu NMP. Stało się to za sprawą konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus, która do dziś jest filarem naszej wiary w tę wielką tajemnicę.

Ojciec Święty – mówiąc „powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, błogosławionych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą” – ogłosił, że Maryja po zakończeniu ziemskiego życia została z ciałem i duszą wzięta do nieba. Było to wydarzenie bezprecedensowe, gdyż po raz pierwszy dogmat wiary dotyczył bezpośrednio osoby, która nie była Synem Bożym, lecz Matką Najświętszą.

Uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościele katolickim

Tego dnia Kościół katolicki na całym świecie obchodzi święto ku czci Maryi wziętej do nieba z wielką radością. Wierni licznie gromadzą się w kościołach, sanktuariach i miejscach pielgrzymkowych – szczególnie na Jasnej Górze, gdzie kult Maryi Wniebowziętej trwa przez cały rok.

W Polsce, 15 sierpnia, Wojsko Polskie obchodzi swoje święto, co także wiąże się z opieką Maryi – Hetmanki Narodu Polskiego. Tego dnia, patrząc na Maryję, uczymy się odwagi, wierności Bogu i wstawiennictwa za nasz kraj.

Maryjny charakter 15 sierpnia – znaczenie święta wśród innych świąt maryjnych

Choć Kościół czci Maryję wiele razy w roku – jako Niepokalaną, Matkę Bożą Gromniczną, Matkę Kościoła – to jednak Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zajmuje miejsce szczególne. Jest to bowiem święto ukazujące pełnię Jej chwały – zakończenie drogi, która rozpoczęła się od Zwiastowania, a której kresem jest Wniebowzięcie Maryi.

Jak przypominał św. Jan Paweł II, Maryja – Dziewica wierna – została wzięta do nieba z duszą i ciałem, by ukazać każdemu z nas cel naszej chrześcijańskiej nadziei. Święto Matki, jakie obchodzimy 15 sierpnia, to nie tylko wspomnienie Jej przejścia do chwały, ale także wezwanie do naśladowania Jej wiary, pokory i pełnego zawierzenia Bogu.

Niech to wielkie święto Wniebowzięcia NMP, obchodzone w Kościele od VI wieku, będzie dla nas czasem radości, refleksji i wdzięczności. Spójrzmy na Maryję Wniebowziętą, która została z ciałem i duszą wzięta do nieba, jako na naszą Matkę, Pośredniczkę i Opiekunkę. Niech prowadzi nas do swego Syna, Jezusa Chrystusa, z którym żyje w chwale na wieki.

Amen.